Dzwonek Poszarskiego jest jest niską byliną, której liście tworzą dość ładne zwarte kopulaste kępki. Mimo tego trzeba zarezerwować dla niego dość dużo miejsca dookoła, pędy kwiatowe tego gatunku , płożące lub wspinające się po podporach, są długie, więc w okresie kwitnienia wyrośnięta roślina ma ok 0,5 m średnicy. Starsze, wypuszczajace rozłogi zajmują jeszcze więcej. Nie zrobiłam tak, ale okolice tego dzwonka nadają się do obsadzania wiosennymi cebulowymi bylinami, wiosną nie jest łyso, a latem gołe placki ziemi zakryte są pędami i kwiatami. Poza tym jest to zupełnie bezproblemowa roślinka, odporna na suszę, rosnąca w słońcu jak i półcieniu. Nadaję się na duże skalniaki i na takich skaniakach jej uroda jest najbardziej wyeksponowana. Na malutkie go nie polecam, jest zbyt duży.
Na tym zdjęciu pędy dzwonka rosnącego u podstawy powojnika wspinają się po siatce ogrodzeniowej.